Johan De Donder

Johan De Donder

Johan De Donder - lid BCSD

Johan De Donder was van 2013 tot 2018 OCMW-raadslid voor Groen. Sinds januari 2019 is hij lid van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst.

Hij werkt als leraar, freelance journalist en auteur. Hij is vader van twee twintigers, Wouter en Eva. Hij verdiepte zich de afgelopen jaren in sociale thema’s en kreeg door de maandelijkse OCMW-raden en vergaderingen van het BCSD een beeld van de kansarmoede in Huldenberg.

Meer dan ooit pleit hij voor sociale correctie van de geglobaliseerde markteconomie. ‘Herverdeling verkleint de financiële ongelijkheid en is’, aldus Johan, ‘samen met werkgelegenheid, het beste wapen tegen armoede.’

Uiteraard pleit Johan voor kwalitatief gemeentelijk onderwijs. ‘Dat is het allereerste uitgangspunt in een pedagogisch project naast belangrijke waarden als verscheidenheid, emancipatie, gelijke kansen, aandacht voor de totale persoon en participatie. Kinderen kennis en vaardigheden aanleren om later in de samenleving te functioneren is de eerste taak van het onderwijs. Dat moet worden gerealiseerd in gemeentescholen, die verankerd zijn in de lokale gemeenschap.’

Tevens droomt Johan van een verkeersveilige gemeente. ‘Dat betekent het afdwingen van het naleven van de verkeersregels met doeltreffende maatregelen, meer en betere fietspaden voorzien en onderhandelen met de Vlaamse overheid over een beter en betaalbaar openbaar vervoer.’

Johan De Donder

lid van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst

Johan De Donder was van 2013 tot 2018 OCMW-raadslid voor Groen. Sinds januari 2019 is hij lid van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst.

Hij werkt als leraar, freelance journalist en auteur. Hij is vader van twee twintigers, Wouter en Eva. Hij verdiepte zich de afgelopen jaren in sociale thema’s en kreeg door de maandelijkse OCMW-raden en vergaderingen van het BCSD een beeld van de kansarmoede in Huldenberg.

Meer dan ooit pleit hij voor sociale correctie van de geglobaliseerde markteconomie. ‘Herverdeling verkleint de financiële ongelijkheid en is’, aldus Johan, ‘samen met werkgelegenheid, het beste wapen tegen armoede.’

Uiteraard pleit Johan voor kwalitatief gemeentelijk onderwijs. ‘Dat is het allereerste uitgangspunt in een pedagogisch project naast belangrijke waarden als verscheidenheid, emancipatie, gelijke kansen, aandacht voor de totale persoon en participatie. Kinderen kennis en vaardigheden aanleren om later in de samenleving te functioneren is de eerste taak van het onderwijs. Dat moet worden gerealiseerd in gemeentescholen, die verankerd zijn in de lokale gemeenschap.’

Tevens droomt Johan van een verkeersveilige gemeente. ‘Dat betekent het afdwingen van het naleven van de verkeersregels met doeltreffende maatregelen, meer en betere fietspaden voorzien en onderhandelen met de Vlaamse overheid over een beter en betaalbaar openbaar vervoer.’